Collectible
Collectible คืออะไร
“Collectible” หรือ ของสะสม ตามความหมายโดยทั่วไปแล้ว หมายถึง สิ่งของที่ถูกออกแบบและผลิตขึ้นมาในขบวนการการผลิตรูปแบบอุตสาหกรรมเพื่อการสะสม เช่น เหรียญที่ระลึก, ธนบัตรที่ระลึก, ตุ๊กตาเซรามิค, ตัวเหล็กติดตู้เย็น เป็นต้น แต่ในบางครั้งก็เรียกสิ่งของอย่างอื่นที่นอกเหนือจากของที่กล่าวมาแล้ว ว่าเป็นของสะสมได้เช่นกัน เช่น สิ่งของที่เป็นของตามธรรมชาติ แต่มีความสวยงามเหมาะแก่การสะสมเช่น การสะสมแมลงต่างๆ ,สะสมต้นไม้ เป็นต้น สิ่งของที่ผลิตตามกระบวนการอุตสาหกรรมแต่เพื่อประโยชน์การใช้สอยอย่างหนึ่ง แต่มีจุดมุ่งหมายเพื่อการสะสมด้วย เช่น แสตมป์, ธนบัตร, หรือพระเครื่อง เป็นต้น และก็มีสิ่งของบางอย่างที่ถูกออกแบบมาเพื่อการใช้สอยทั่วไปในชีวิตประจำวัน แต่ก็กลายเป็นของที่เป็นที่นิยมในการเก็บสะสม เนื่องจากมีลักษณะพิเศษ สะดุดตาผู้พบเห็น และได้เลิกทำการผลิตไปแล้ว เช่น ของเล่นประเภทตุ๊กตาต่างๆ, ถ้วยชามยี่ห้อต่างๆ หรือกางเกงยีนส์ เป็นต้น
Vintage คืออะไร
“Vintage” คำนี้เป็นที่นิยมปรากฏอยู่ตามประกาศโฆษณาต่างๆ ความหมายหนึ่งนั้นหมายถึง ขั้นตอนการผลิตไวน์โดยเริ่มตั้งแต่ขึ้นตอนการปลูก, เก็บเกี่ยวองุ่น จนถึงระยะเวลาการหมัก และสำเร็จออกมาเป็นไวน์ ซึ่งแสดงถึงคุณลักษณะอันพิเศษของไวน์นั้นๆ โดยระบุไว้บนขวดว่าเป็น Vintage wine และมีปีที่ผลิต และสถานที่ผลิตกำกับไว้ อันจะสามารถสืบเสาะถึงคุณลักษณะพิเศษของไวน์ขวดนั้นๆ ได้
ในอีกความหมายของคำว่า Vintage นั้น ก็มีความหมายที่เกี่ยวเนื่องกันกับความหมายแรก คือเป็นเรื่องของอายุ, ปี, คุณภาพ, ความเป็นของแท้ดั้งเดิม, ชนิด และของเก่า เมื่อคำนี้ใช้หมายความถึงของเก่านั้น Vintage จะเป็นของเก่าที่มีอายุตั้งแต่ 50-100 ปี เป็นของเก่าที่ยังไม่เป็น Antique นั่นเอง
นิยามการสะสม
ถ้าการสะสมเป็นการบริโภค มันก็คือประเภทของการบริโภคที่พิเศษกว่าแบบอื่น ในทางภาษาการบริโภคหมายถึงการใช้ให้หมดไป การตะกลาม หรือการล้างผลาญ แต่ในทางกลับกัน การสะสมก็เกี่ยวกับการเก็บ(keeping)รักษา(preserving)และสะสม(accumulating)หรือแม้แต่การสะสมประสบการณ์ที่จับต้องไม่ได้(เช่น คอลเล็กชั่นรายชื่อประเทศที่เคยไปเที่ยวมาแล้ว, การดูนก หรือจำนวนการเปลี่ยนคู่นอน) มีความรู้สึกของการเก็บไว้ในความทรงจำเข้ามาเกี่ยว สำหรับบางคนมื้ออาหารอาจหมายถึงการได้กินดื่ม ในขณะที่อีกคนมื้ออาหารเป็นประสบการณ์ในเชิงสังคมและรสชาติที่ทำให้เจริญอาหารและติดอยู่ในความทรงจำ ยกตัวอย่างการสะสมไวน์ ไวน์เป็นทั้งของสะสมและการบริโภคด้วย ช่องว่างในตู้ไวน์อาจหมายถึงตัวแทนของวาระสำคัญ, อาหาร และการสังสรรค์กับคนรู้ใจ ดังนั้น คอลเล็กชั่นอาจจะเป็นลำดับเหตุการณ์ต่อเนื่อง ไม่ใช่เพียงวัตถุที่อยู่ในความครอบครองในปัจจุบัน แต่อาจเป็นสิ่งที่เคยอยู่ในการครอบครองด้วยก็ได้
เมื่อมีการสะสมสินค้าอุปโภคบริโภค เราต่างแยกการสะสมให้โดดเด่นออกจากการสะสมประเภทอื่นและกิจกรรมการบริโภคแบบอื่น ในที่นี้การสะสมจึงหมายถึง “กระบวนการการได้มาและการครอบครองของวัตถุที่เต็มไปด้วยความกระตือรือล้น, การเลือกสรร และความหลงไหล ที่เคลื่อนย้ายวัตถุออกจากประโยชน์การใช้สอยเดิม และวัตถุนั้นถูกรับรู้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของชุดของวัตถุหรือประสบการณ์ที่ไม่เหมือนกัน”
นิยามนี้แยกการสะสมออกจากการบริโภคธรรมดาทั่วไป ขึ้นกับนักสะสมที่เคลื่อนย้ายวัตถุออกจากการใช้งานเดิมและวางพวกมันอยู่ในชุดที่ตัวเองนิยามไว้ ในขณะที่บางคอลเล็กชั่นเป็นวัตถุที่มีประโยชน์ใช้สอยเช่น ที่ใส่เกลือกับพริกไทย แต่เมื่อของสิ่งนี้เข้าไปสู่คอลเล็กชั่น มันก็ไม่ได้ทำหน้าที่เป็นเครื่องปรุงรสอีกต่อไป การนิยามยังแยกการสะสมออกจากการรวบรวมหรือการกองระเกะระกะ แต่คอลเล็กชั่นต้องถูก “เลือก” อย่างน้อยอยู่บนฐานของขอบเขตชุดของวัตถุที่จะสร้างขึ้นเป็นคอลเล็กชั่น และการสะสมก็ต่างจากโกดัง(stock) ตรงที่จะไม่เก็บของที่ซ้ำกัน ตั้งอยู่บนกฎที่ว่าไม่เก็บของซ้ำกันสองชิ้น (no two alike)
จากนิยามข้างต้นคงจะช่วยให้แยกแยะได้ว่าของธรรมดาในบ้าน เช่น แผ่นเสียง หนังสือ หรือภาพถ่าย จะถือว่าเป็นการสะสมหรือไม่ ถ้าของเหล่านี้ถูกหยิบฟังได้อย่างเสรี ถูกหยิบมาอ่าน หรือภาพถ่ายที่เก็บไว้เป็นที่ระลึกเตือนความทรงจำ การใช้งานอย่างธรรมดานี้ไม่นับว่ามันคือส่วนหนึ่งของการสะสม แต่ถ้ามันถูกให้ค่าว่ามีการเก็บเป็นหมวดหมู่โดยไม่ว่าเป็นเกณฑ์ทางด้านความงามหรือวิทยาศาสตร์ นั่นแหละถึงจะเรียกว่าเป็นการสะสม(collecting)
นิยามของการสะสมที่จะใช้ในที่นี้อีกประการหนึ่งคือ การแยกออกจากกันระหว่างนักสะสมที่กระตือรือล้นในการแสวงหาวัตถุ กับภัณฑารักษ์ที่ไม่ได้ดิ้นรนในการหาของ ภัณฑารักษ์อาจจะเป็นนักสะสมที่เสาะแสวงหาวัตถุสำหรับคอลเล็กชั่นหนึ่ง แต่เมื่อการค้นหาสิ้นสุดลง การสะสมก็หยุดลงด้วย ในทำนองเดียวกัน ผู้รับมรดกบางคนหรือคนที่ซื้อคอลเล็กชั่นเข้ามาโดยปราศจากการหามาเพิ่ม หรือแทนที่วัตถุชิ้นหนึ่งด้วยวัตถุอีกชิ้น ก็เป็นได้เพียงภัณฑารักษ์ ไม่ใช่นักสะสม แต่นิยามนี้ยังชี้ให้เห็นอีกว่า คอลเล็กชั่นยังคงเป็นคอลเล็กชั่นต่อไปแม้นักสะสมสิ้นสุดการเป็นเจ้าของมันแล้ว ตราบใดที่วัตถุนั้นยังคงถูกแสวงหาอย่างเลือกสรร เพื่อที่จะถูกสร้างให้เป็นส่วนหนึ่งของชุดวัตถุที่ไม่เหมือนกัน คอลเล็กชั่นจึงสามารถอยู่คงทนกว่านักสะสม กล่าวได้ว่าการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของคอลเล็กชั่น เป็นสัญลักษณ์ของวัตถุซึ่งไม่มีวันตาย ถือเป้าหมายสูงสุดของนักสะสมหลายคน
การแพร ่หลายของการสะสม
มื่อการสะสมเป็นกิจกรรมการบริโภคอย่างหนึ่ง จึงอาจคาดได้ว่าการสะสมอาจพัฒนาและเฟื่องฟูในยุคที่ลัทธิบริโภคนิยมเฟื่องฟูด้วย มีหลักฐานบางอย่างสนับสนุนสมมติฐานนี้ แต่ในขณะเดียวกันก็พบว่าราชสำนัก และวัด ก็มีคอลเล็กชั่น งานศิลปะ สรรพาวุธ และทรัพย์สินมีค่า อยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว
จากงานวิจัยของ Rigby (1944) ชี้ให้เห็นว่าการสะสมเกิดขึ้นแพร่หลายหลังจากอาณาจักรกรีกถูกรวมเป็นปึกแผ่นโดยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช ในศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล อันเนื่องมาจากการทะลักเข้ามาของสินค้าฟุ่มเฟือยจากตะวันออก โดยเฉพาะจากเปอร์เซีย วัตถุที่สะสมอาทิ ภาพเขียน ประติมากรรม งานเขียนต้นฉบับ อัญมณี เครื่องปั้นดินเผา พรม เครื่องแขวนผนัง และผ้าปัก เมือง Sicyon กลายเป็นศูนย์กลางในการผลิตและขายงานศิลปะ โดยอาศัยพวกดีลเลอร์เป็นผู้จัดหาของแก่พวกเศรษฐีใหม่
เมื่อเมือง Pergamum ที่รุ่มรวยด้วยงานศิลปะ ตกอยู่ภายใต้อาณาจักรโรมันเมื่อ 133 ปี ก่อนคริสตกาล ยิ่งทำให้กระตุ้นความสนใจในการสะสมให้แพร่หลาย เกิดความสนใจใหม่ในศิลปะกรีกและเอเชียในกลุ่มเศรษฐีชาวโรมัน โดยเริ่มขึ้นในอาณาจักรโรมันช่วง 27 ปีก่อนคริสตกาล ดังที่ Rigby(1944) บอกไว้ว่า
“ทุกวัน ผู้คนสามารถหาของสะสมได้ตลอดเวลา” ของที่ว่านี้รวมถึง งานศิลปะ, หนังสือ, ของเก่า, เหรียญ, รูปปั้น, เครื่องทองเหลือง, เซรามิก, พรม, เครื่องประดับ, อัญมณี, เฟอร์นิเจอร์, เครื่องเงิน, ฟอสซิล, แมลงในอำพัน ฯลฯ Sicyonยังคงเป็นเมืองศูนย์กลางนักท่องเที่ยวที่มักจะมีของติดไม้ติดมือกลับไปบ้านจำพัก เสื้อผ้าของOdysseusและเกราะของ Achilles
ระหว่างยุคกลางในยุโรป การสะสมเป็นกิมกรรมหลักของโบสถ์, ราชสำนัก และคนรวย เช่น Duke Jean de Berryและตระกูล Medici อย่างไรก็ตามการขุดค้นสมบัติอาณาจักรโรมันในระหว่างปี ค.ศ. 1450 – 1550 ทำให้เกิดการสะสมเหรียญ, รูปปั้น และวัตถุโบราณอื่น ๆ แต่ยุคการสะสมเฟื่องฟูที่แท้จริงของคนธรรมดาทั่วไป ในยุโรปและจีนและญี่ปุ่น เริ่มในศตวรรษที่ 16 และ 17 ในแต่ละประเทศดังกล่าว การเติบโตของการสะสมสัมพันธ์กับการเติบโตทางเศรษฐกิจ ถ้าไม่ใช่การค้าในประเทศก็เป็นการค้าต่างประเทศ
ในเอเชียมีความแตกต่างบ้างในชุดของการวัตถุสะสม ของที่นิยม ได้แก่ ชุดน้ำชา, เฟอร์นิเจอร์เครื่องเขิน, ศิลปะการคัดลายมือและหินฝนหมึก, ม้วนภาพวาด, หิน, พิณ, ผ้า, ไม้หายาก, ภาชนะเผาเครื่องหอม, และเครื่องทองเหลืองโบราณ ของสะสมอื่น ๆ อาทิ อัญมณี, เครื่องประดับ, อาวุธ และหนังสือ ซึ่งเหมือนกับพวกยุโรป สำหรับนักสะสมชาวญี่ปุ่นในช่วงยุคเอโดะ(ค.ศ. 1603-1868)ของจากจีนและเกาหลี (ชุดน้ำชา, เครื่องดนตรี, ศิลปะคัดลายมือและกลอน) เป็นของสะสมที่ได้รับความนิยม นักสะสมชาวจีนที่มีชื่อเสียงในยุคกลางราชวงศ์หมิง(1550-1650)คือพวกพ่อค้าเศรษฐีใหม่ ความนิยมที่มากขึ้นแต่งานฝีมือยังกระจุกตัวอยู่ในกลุ่มชนชั้นสูงที่มีความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์กับพวกช่าง ทำให้เกิดการขาดแคลนงานศิลปะของแท้ ของเลียนแบบจึงเกิดขึ้น ว่ากันว่าเป็นธรรมดาที่ 1 ใน 10 ของภาพวาดที่มีทั้งหมดเท่านั้นที่จะเป็นของจริง
สะสมของที่มีราคา
ของสะสม คือ ของที่มีราคาด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว แต่เมื่อมีความนิยม ราคา ของสะสมราคาแพง ก็จะราคาแพงขึ้น อีกหลายเท่าอย่างมาก โดยสิ่งนี้นับว่าเป็นของสะสม ที่นิยมมากให้หมู่วัยรุ่น และผู้ที่ชื่นชอบทางศิลปะ โดยหลายคนอาจจะพอนึกออกแล้วละ ว่าของชิ้นนี้คืออะไรกันแน่ เพราะสาย Street wear ต้องคุ้นเคยอย่างแน่นอน เพราะสิ่งของที่เป็น ของสะสมชิ้นนี้ก็คือ BEARBRICK โดยรูทรงของสะสมนี้ เป็นรูปทรงหมี แต่เปลี่ยนรูปร่างหน้าตา ตามคอลเลคชั่นต่างๆ ที่ทางแบรนด์ ดีไซน์ออกมา เป็นรุ่นๆไป ซึ่งปริมาณการผลิต ของแต่ละรุ่น และแต่ละคอลเลคชั่นนั้น มีปริมาณการผลิตไม่เท่ากัน และยิ่งรุ่นไหน ที่มีการผลิตไม่มาก แต่เป็นที่นิยมมาก ส่งผลให้มีการเก็งราคาอย่างมาก ในตลาด BEARBRICK เช่นเดียวกับรุ่นนี้ a-nation x Kaws “Chompers” ที่เปิดไลน์ผลิตในปี 2003 ช่วงปลายปี ซึ่งกระแสตอบรับ ล้มหลามมากๆ โดยราคาของรุ่นนี้อยู่ที่ 2,600 ดอลล่าร์ ซึ่งอยู่ในขนาด 1000%
สะสมธนบัตร
นักสะสมรุ่นใหม่หลายท่านเข้ามาถามผมถึงเรื่องเลขสวยในธนบัตรว่าเขาเล่นกันอย่างไร เลขแบบไหนจัดว่าเป็นเลขสวย เหมาะกับการสะสม และมีอนาคต ผมขออนุญาตยกมาเขียนเพื่อคนอื่นๆได้ศึกษา ไขข้อสงสัยกัน สำหรับผู้ที่รู้อยู่แล้วก็ถือว่าเป็นวิทยาทานนะครับเพราะในแต่ละปีจะมีนักสะสมกลุ่มเงินโบราณเพิ่มขึ้นไม่มากนักเมื่อเทียบกับกลุ่มพระ เรามาดูกันเลยนะครับ ธนบัตรเลขสวยผมขอแบ่งออกเป็น 5 ประเภท
1.เลขตอง
สำหรับนักสะสมรุ่นใหม่หลายท่านต่างเข้าใจว่า เลขตองคือ เลข ที่มี 3 ตัวติดด้านท้าย นั้นย่อมไม่ใช้ เช่น 7549111 ที่จริงแล้วในกลุ่มนักสะสมเงินโบราณให้เข้าใจตรงกันว่าเลขตองนั้นต้องมีลักษณะที่เป็นเลขชุดเดียวกัน เช่น 111111 - 999999 เป็นต้น สำหรับเลขตองนี้ราคาค่อนข้างสูงถึง 5-6 หลักเลยทีเดียว ขึ้นอยู่กับสภาพและแบบ ยิ่งเก่ายิ่งแพงที่สำคัญพบเห็นได้น้อยอยู่ในมือนักสะสมรุ่นใหญ่ซะเป็นส่วนมาก ราคามีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกวันตามกาลเวลาจึงเป็นที่หมายตาของนักสะสมทุกคนได้เก็บไว้สะสมกัน
2.เลขเรียงลำดับ
สำหรับเลขเรียงนั้นก็สังเกตไม่ยากเย็นอะไร ก็คือ เลขเรียงระดับการนับนั่นเองซึ่งจะมีทั้งสองแบบคือเรียงไปข้างหน้าและกลับหลัง เช่น 1234567 หรือ 7654321 เป็นต้น นับเป็นธนบัตรที่นักสะสมตามหาไม่น้อยกว่าเลขตองเลยทีเดียว ส่วนราคานั้นไม่แรงเท่ากับเลขตองแต่ก็หาได้ไม่ง่ายเหมือนกัน
3.เลขกระจก
เลขกระจก คือ กลุ่มชุดตัวเลขที่มีการเรียงตัวเข้าหาตัวเลขกลางและสะท้อนกลับเป็นเลขชุดเดียวกัน เหมือนดั่งเลขสะท้อนในกระจกนั้นเอง เช่น 1234321 หรือ 9929299 เป็นต้น
4.เลขเก้าหน้าเก้าหลัง
เก้าหน้าเก้าหลังหรือเลขมงคล เช่น 9444009 เป็นต้น นับว่าเป็นชุดเลขที่คนไทยทุกคนต่างมีความเชื่อกันว่าเลขเก้าหน้าเก้าหลังเป็นเลขมงคลและจะนำความสุขสำเร็จมาให้ บางคนเก็บเป็นขวัญถุง บางคนเก็บเพื่อการสะสม ซึ่งก็มีตามต้องการในกลุ่มนักสะสมไม่น้อย ส่วนราคานั้นไม่แรงเท่า 3 อันดับแรกแต่มีราคามากกว่ามูลค่าหน้าธนบัตรแน่นอน
5.เลขหลักหน่วย - หลักล้าน
สำหรับเลขหลักหน่อย หลักสิบ หลักพัน หลักหมื่น หลักแสนและหลักล้าน เช่น 0000001,0000010,0000100,0001000,0010000,0100000,1000000 เป็นต้นนั้น ก็น่าเก็บสะสมไม่น้อยไปกว่าชุดเลขข้างต้นเลย ด้วยเหตุที่ว่าพบเห็นไม่บ่อยนัก ส่วนราคานั้นก็ไต่อันดับขึ้นไปได้เรื่อยๆไม่แรงเท่าไหร่แต่มีมูลค่าเพิ่มขึ้นทุกปีแน่นอน
สะสมเสื้อทีมฟุตบอล
เสื้อบอล ไม่ได้ใส่แค่ในสนามฟุตบอล และไม่ว่าอาชีพไหนหรืออายุเท่าไหร่ คุณก็ใส่ได้ นี่คืองานที่รวมนักสะสมที่รักในสิ่งเดียวกัน ที่เรียกว่า “เสื้อบอล” Classic ทุกยุคทุกสมัย ที่สำคัญ มีบูธร้านค้าเสื้อบอลมากที่สุดในประเทศ พร้อมกิจกรรมภายในงานอีกเพียบ อาทิ การแข่งขันฟุตบอลกระชับมิตร, ชิงโชคของรางวัล, ประมูลเสื้อบอลภายในงาน และอื่นๆ อีกมากมาย
สะสมแสตมป์ (Stamp)
จริงอยู่ว่าในช่วง 20-30 ปีที่ผ่านมา ความนิยมในการสะสมแสตมป์จะลดลง เพราะผู้คนหันไปสื่อสารทางอื่นแทนการเขียนจดหมาย อย่างไรก็ตาม เจ้ากระดาษแผ่นเล็กๆ นี้ยังเป็นของสะสมที่มีมูลค่าน่าประทับใจ โดยมีอัตราการเพิ่มขึ้นของราคาอยู่ที่ 13% ต่อปีตั้งแต่ปี 1991 (ตามการเติบโตของดัชนี GB 250 ซึ่งติดตามมูลค่าของแสตมป์ 250 อันดับแรกใน Great Britain)
ส่วนข้อดีอีกอย่างสำหรับนักสะสมคือ แสตมป์มีน้ำหนักเบา เก็บรักษาง่าย ต้นทุนในการสะสมไม่แพง และมักจะมีการผลิตแบบจำนวนจำกัดบ่อยๆ เพื่อซื้อเก็บไว้เก็งกำไร
สะสมของเล่น (Toy)
ในกรณีนี้ขอพูดถึงรวมๆ ทั้งของเล่น หนังสือการ์ตูน ไปจนถึงการ์ดกีฬา ตุ๊กตา และฟิกเกอร์ต่างๆ ด้วย ตลาดนี้ในสหรัฐอเมริกาคาดว่าจะขยายตัวเป็น 35,300 ล้านดอลลาร์ภายในปี 2032 โดยมีอัตราการเติบโตต่อปีที่ 10.1% ส่วนใหญ่ของเล่นสะสมที่มีมูลค่าสูงจะเป็นสินค้าที่มีอิทธิพลในป๊อปคัลเจอร์ อย่างเช่น ของเล่นต้นฉบับของ Star Wars จากปี 1977 หรือหนังสือการ์ตูนที่ตีพิมพ์ในช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1970 เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ไม่ควรมองข้ามคือ การรักษาของเล่นให้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ รักษาบรรจุภัณฑ์เดิมไว้หากทำได้ แต่การสะสมประเภทนี้ต้องอาศัยเวลาอย่างน้อย 20 ปี ให้อารมณ์โหยหาอดีต ทำให้ของเล่นเหล่านั้นกลายเป็นที่ต้องการอีกครั้ง
ของสะส มยิ่งเก็บยิ่งมีราคา
1 .ถ้าของชิ้นนั้นมีน้อย และหายาก และเป็นที่ต้องการของตลาดของชิ้นนั้นก็จะราคาสูงเพิ่มตามความหายาก เพราะใครๆก็หมายปองที่จะได้ของเหล่านั้นมาครอบครอง แต่ถ้าของสิ่งนั้นมีมากกว่าความต้องการของตลาด หรือมีมากไปเกินความต้องการ ราคาก็จะต่ำลง และจะมีโอกาศแพงขึ้นได้โดยปัจจัยอย่างอื่น
2.กระแส ในช่วงนั้นส่งผลให้ ราคาของบางอย่างขึ้นตามกระแส โดยก็สังเกตง่ายๆเหมือนสมัยแต่ก่อนช่วง 4 5 ปีก่อน สินค้าประเภทของชำของโชวห่วย เป็นราคามาก เกิดจากมีการนำมาแต่งร้านย้อนยุคแนววินเทจแบบไทยๆ ทำให้เห็นแน้วเหมือนจำรองร้านค่าสมันก่อนมาไว้ เลยทำให้เกิดกระแสการเก็บของชำ จำพวก กระป๋องลูกอมเก่า ป้ายสังกะสี ป้ายไม้สักชื่อร้าน ผงซักผ้าเป็นต้น ทำให้ราคาดีดขึ้นมาสูงและพ่อค้าต่างพากันบุก เพื่อหาสินค้าแนวนี้ม่ป้อนตลาดความต้องการของลูกค้า หากมองมาจนถึงปัจจุบันแล้วนั้น กระแสของจำพวกนี้ ถือว่าราคาลงกว่าแต่ก่อนมาก และในมุมมองของพ่อค้า ผมว่าขายยากกว่าแต่ก่อนเยอะเลยครับผม
3.ราคาขึ้นไม่ขึ้น สภาพของของมที่เก็บก็มีส่วนมากเลยละท่านลูกเพจ ยิ่งของที่คุณได้มา สภาพแย่ แต่หายาก ใช่ว่าราคาจะขึ้นนะครับ ไม่เลย นับวันแล้วลูกค้ายิ่งต้องการความสวยและสมบูรณ์กันมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งถ้าสภาพ Nos ที่ภาษานักเล่นพูกกัน คือ ย่อมายาก New Old Stock ยิ่งราคาแทบจะ ขึ้นเป็นเท่าตัวเลย มันคือ ของที่ ไม่เคยใช้งาน หรือ คากล่องเลย สมมุติ ถ้า 60 ปีก่อนสภาพเป็นไง มันก็อยู่สภาพนั้นตั้งแต่ออกโรงงานเลย. อูยผมบอกเลยหอมหวานมากๆ เพราะใครๆก็หมายปองอยากจะเป็นเจ้าของกัน
ลงทุนแบบสุขใจกับของรัก ของสะสม
1. สำรวจตลาด ของสะสมอะไรที่ทำเงินได้
ไม่ใช่ทุกความรักหรือทุกของสะสมจะสามารถทำเงินให้คุณได้นะครับ หากว่ามันไม่มีตลาดหรือไม่มีความต้องการสิ่งของนั้นอยู่เลย (Demand) คุณก็ไม่สามารถทำเงินจากมันได้
แล้วตอนนี้อะไรคือของสะสมที่ทำเงินได้ จากการรวบรวมข้อมูลประจำปี 2562 ของ “Knight Frank” เว็บไซต์ด้านการลงทุนพบว่า อันดับหนึ่งได้แก่ วิสกี้หายาก ซึ่งมีมูลค่าเพิ่มขึ้นมากที่สุดในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา อยู่ที่ 582% ตามมาด้วยรถคลาสสิกที่เพิ่มขึ้น 258% และอันดับรองลงมา ได้แก่ เหรียญกษาปณ์มีมูลค่าสูงขึ้น 193% แสตมป์เพิ่มขึ้น 189% นาฬิกาข้อมือ 173% งานศิลปะ 158% ไวน์ 147% อัญมณี 112% และเพชรสีต่าง ๆ 102%
2. ทักษะ ความรู้ ความเข้าใจ เฉพาะทาง
การลงทุนในของรัก ของสะสมให้ประสบความสำเร็จ คุณจำเป็นต้องมีทักษะและมีความรู้เฉพาะทางหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการรู้จักตลาด รู้แหล่งสินค้า รู้จักแยกแยะของแท้ของปลอม รู้ว่าอะไรที่หายากจริง ๆ และทำราคาได้สูง รู้วิธีประเมินมูลค่า ราคาตลาด การเปลี่ยนแปลงของราคา ประวัติความเป็นมา เรื่องราว ตำนาน
โดยข้อสำคัญคือช่วงเวลาก่อนซื้อคุณต้องรู้มูลค่าที่แท้จริงของสิ่งนั้น และรู้ว่ามูลค่าของมันจะเปลี่ยนไปแค่ไหนในอนาคตด้วยปัจจัยอะไร รวมถึงรู้วิธีการ รู้แหล่งซื้อให้ได้ราคาต่ำกว่ามูลค่าที่แท้จริงเพื่อโอกาสในการทำกำไร นอกจากนั้นยังต้องเข้าใจระยะเวลาที่ต้องถือครอง และเมื่อซื้อมาแล้วของที่ซื้อมานั้น เมื่อไรคือเวลาที่ต้องขาย และคุณจะเอาไปขายให้ใครจึงจะได้ราคาดีที่สุด และไม่โดนโกงหรือโดนแกล้ง
